دقيقا مسير زندگيم شده شبيه 1 دايره اول راه يه نشونه مي ذارم و به اميد اينكه هيچ وقت ديگه اون نشونه رو نبينم راه ميفتم مي رم و مي رم اول يه كم دلم خوش مي شه اما بعد مدتي در اوج دلخوشي مي رسم به نشونه نمي دونم چند بار ديگه قراره اون دايره رو دور بزنم